Sekcja pięściarska Stal przy Fabryce Samochodów Ciężarowych im. Bolesława Bieruta w Lublinie powstała w 1959 roku, przekształcona później w Motor. W pierwszych latach treningi prowadził Stanisław Zalewski, a do pomocy miał Tadeusza Ceglarza i Henryka Zajko. Stal swoje występy w ringu rozpoczęła od klasy A, a później już jako Motor, wywalczyła w 1967 roku awans do drugiej ligi.

Ten pierwszy i niezapomniany sukces Motoru wywalczyli: Steciuk, Koziar, Goliszek, Kowalczyk, Wójtowicz, Kapuścik, Czubacki, Szpak, Czapiński, Stęplewski, Jamroz, Iglik, Goluch, Madej, Sugier, Borkowski, Golisz, Piątek, Choina, Śniadowski, Gerhard, Iżowski i Kosior. Różnie w tym czasie wiodło się pięściarzom w drugiej lidze, ale był to solidny zespół plasujący się w środku tabeli. Należy też podkreślić, że większość zawodników stanowili utalentowani, znani w kraju wychowankowie m. in. Bryda, Szałach, Grudziński, Strzelec, Chodecki, Marczyński, Soszka, Guz, Oniszko, Murat i Wierzbicki. W Motorze rozpoczynali też swoje kariery przyszli mistrzowie Polski - Krzysztof Madej, późniejszy medalista mistrzostw Europy i Jarosław Brzozowiec, wielokrotny mistrz Polski.

Zawodnicy Motoru zawsze wiedli prym w mistrzostwach okręgu zdobywając wiele tytułów mistrzowskich i wicemistrzowskich. Po wywalczeniu medali na lokalnym ringu, bogatsi w doświadczenia walczyli z dużym powodzeniem na ringach krajowych, budząc respekt u najlepszych. Kiedy w ringu występowali Szpak, Grudziński, Iżowski,

Oniszko, Kowalczyk, Guz, Marczyński, Murat, Brzozowiec i Wajrak, kibice zawsze mogli liczyć na niespodziankę w walce o punkty z najlepszymi. Należy przy tym wspomnieć też o szkoleniowcach, którzy wychowali nie jedno a kilka pokoleń liczących się w kraju zawodników. Byli to m. in. Stanisław Zalewski, Czesław Cybula, Bogdan Partyka, Andrzej Klimek, Tadeusz Frukman, Waldemar Zduńczuk, Zbigniew Piórkowski, Lucjan Trela, Tadeusz Goluch, Stanisław Bombolewski, Adam Kowalczyk, Józef Samuś, Władysław Maciejewski. O dalszej historii lubelskiego pięściarstwa w kolejnym odcinku.