Wyróżniamy kilka wariantów tego ćwiczenia. Klasyczny, stopy wąsko, ręce w nachwycie. Jest to najbardziej znana odmiana martwego ciągu, powszechna w wielu dyscyplinach. Rzymski, wykonujemy go na niemal całkowicie wyprostowanych kolanach. Sumo, stopy bardzo szeroko, czubki stóp skierowane na zewnątrz, ręce w nachwycie. Odmiana sumo pozwala na najkrótszy tor ruchu. Kolejny wariant martwego ciągu to wykonywany chwytem rwaniowym, stopy wąsko, bardzo szeroki chwyt. Wariant ten jest stosowany zwykle...

u osób uprawiających podnoszenie ciężarów. Kolejny wariant to z podwyższenia, jest to trudniejsza wersja, ponieważ bardzo wydłuża tor ruchu. Stosowana jest ona do wzmacniania najsłabszej fazy ruchu w klasycznym martwym ciągu, oderwanie ciężaru z ziemi. Kolejny wariant, częściowy wykonywany z ustawienia ciężaru pod kolanami. Kształtuje on siłę chwytu. Kolejna odmiana to z łańcuchami, zwiększa opór w najłatwiejszej części ruchu, od wysokości kolan. Kolejna odmiana to ze szrugsem, podobna wersja do klasycznego, jednak włącza ruch uniesienia barków i wzmacnia mięsień kapturowy.