Kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych u dzieci pomaga zapobiegać wielu chorobom i otyłości w dorosłym życiu. Do trzeciego roku życia odbywa się tzw. programowanie metaboliczne. W tym momencie kształtują się nawyki żywieniowe dziecka. W teorii każdy rozsądnie myślący człowiek wie, że nadmiar cukru, soli, utwardzanych tłuszczy, barwników i konserwantów nie jest dziecku potrzebny do prawidłowego rozwoju. Mimo większej świadomości związanej z odżywianiem, rodzice popełniają wiele błędów żywieniowych względem swoich pociech. 

Większości z nas zdaje sobie sprawę, że słodycze, fast foody czy przetworzone jedzenie, nie jest dla dziecka najlepszym wyborem. Warto podkreślić, że to dorośli ponoszą odpowiedzialność za to, co znajdzie się na talerzu dziecka. Dzieci nie są świadome tego, co jest dla nich dobre, a co nie. Uczą się smaków. Nie rezygnujmy więc zbyt łatwo z podawania dziecku warzyw. Uzbrójmy się w cierpliwość. Być może częściej wybierać będzie sałatki i inne warzywne dodatki niż lody, cukierki, czy batoniki. Istotne jest nie tylko to, co dajemy dziecku do jedzenia, ale również to w jaki sposób to robimy i jakich wyborów żywieniowych dokonujemy sami.

Dziecko jest znakomitym obserwatorem. Nie umknie jego uwadze, że sami nie zjadamy śniadania, że nie nakładamy sobie na talerz surówki, że po obiedzie do kawki zjadamy ciasto, że na stole stoi miseczka z cukierkami, które zjadają dorośli. Dziecko to wszystko widzi i uczy się. Dla niego rodzicie są autorytetem, który będzie naśladować.  Dorośli muszą zadbać o to, żeby na zjedzenie śniadania przed wyjściem do żłobka czy przedszkola starczyło czasu. Jeśli już jako dziecko spożywamy posiłki „w biegu”, to tak też będziemy robić w przyszłości. Wpływa to negatywnie na stosunek do jedzenia, trawienie oraz ilość i jakość spożywanych pokarmów.

Nagradzanie dzieci jedzeniem buduje emocjonalną więź dziecka z jedzeniem. Często odbija się to w późniejszym, dorosłym życiu. Jest nam źle - jemy, bo wtedy czujemy się dobrze i bezpiecznie. Zasadę czyszczenia talerza do końca zna prawdopodobnie większość z nas. Małe dzieci wiedzą najczęściej ile potrzebują zjeść. Nie powinniśmy zmuszać ich do jedzenia na siłę. Zmuszanie dziecka do zjadania wszystkiego z talerza sprawia, że w dorosłym życiu podświadomie zjadamy wszystko, co znajdzie się na talerzu. Bardzo często w taki sposób jemy po prostu za dużo.

Małe dzieci uczą się wszystkiego poprzez obserwacje. Obserwują rodziców i inne dorosłe osoby w swoim otoczeniu. To, czego nauczą się jako dzieci, przekłada się na ich nawyki w dorosłym życiu i zdrowie. Warto więc zadbać o to, by miały dobry wzorzec.