Insulina jest hormonem produkowanym przez trzustkę. Odpowiedzialna jest za regulowanie poziomu glukozy we krwi. Jest to również jeden z najbardziej anabolicznie działających hormonów w naszym organizmie. Krążąca we krwi insulina jest wchłaniana przez tkanki, a jej maksymalny efekt następuje po 2 do 4 godzin. Gdy stężenie glukozy we krwi przekroczy normę 2-3-krotnie, dochodzi do gwałtownego wyrzutu insuliny, aby obniżyć jej poziom.

Przyczyną takiego wyrzutu może być zjedzenie ciastka, dużej ilości czekolady czy po prostu wypicie coca-coli. Wydzielanie insuliny zwiększa się pod wpływem:
- dużego wysiłku;
- aminokwasów takich jak lecytyna i arginina;
- adrenaliny;
- głodu.

Insulina najmocniej oddziałuje na tkankę tłuszczową, mięśnie oraz wątrobę. Wątroba zmniejsza uwalnianie i zwiększa wchłanianie glukozy pod wpływem działania tego hormonu. Zostaje również przyspieszony metabolizm węglowodanów, synteza białek i synteza kwasów tłuszczowych, co pozwala na wzrost mięśni bądź przyrost tkanki tłuszczowej, jeżeli nie wykorzystamy odpowiednio nadmiaru kalorii.

Insulinooporność jest to obniżona wrażliwość organizmu na insulinę. Może ona mieć podłoże genetyczne. Wtedy trzustka produkuje uszkodzony hormon. Powodem może być także nadmiar produkcji hormonów przeciwnych do insuliny takich jak kortyzol, glukagon, hormon wzrostu, hormony tarczycy (nadczynność tarczycy), parathormon (pierwotna nadczynność przytarczyc) czy androgeny.

Zazwyczaj jednak przyczyny insulinooporności mają podłoże w złej diecie. Spożycie nadmiaru cukrów prostych sprawia, że komórki mając dosyć pukającej do ich drzwi insuliny, zakładają na uszy słuchawki i stają się na nią niewrażliwe. Insulina wtedy idzie do komórek tłuszczowych, które chętnie wszystko przyjmą. Nadmiar tkanki tłuszczowej oraz tłuszczu wisceralnego również prowadzi do insulinooporności.

Czynnikami podnoszącymi ryzyko tej choroby są niska aktywność fizyczna i wysokokaloryczna dieta. Oczywiście nie sprzyjają zdrowiu także używki typu alkohol i papierosy. Zdarzyć się może, że w trakcie ciąży kobiety również mają problemy z cukrzycą insulinooporną. Wiek i płeć niestety również odgrywa pewną rolę w przypadku tej choroby. Oczywiście do jej powstania przyczyniają się niektóre leki.

Skutkami insulinooporności są otyłość i nadmiar tkanki tłuszczowej, która upośledza pracę również narządów wewnętrznych. Z poważniejszych skutków tej przypadłości można wymienić zespół metaboliczny, choroby układu sercowo-naczyniowego oraz cukrzyca typu II. Razem z nadciśnieniem i otyłością, insulinooporność przyczynia się do miażdżycy. Poważną przypadłością jest także niealkoholowe stłuszczenie wątroby.

Jak sobie radzić? Przede wszystkim należy zmienić złe nawyki żywieniowe i wprowadzić aktywność fizyczną. Również pierwszą linię obrony będą stanowić naturalne przyprawy takie jak kurkuma, której składniki pomagają w absorpcji glukozy, czy imbir, który zwiększa wrażliwość insulinową. Świetnie też spisuje się cynamon, który obniża poziom glukozy we krwi. Dobrą pracę wykonuje zioło zwane czarnuszką. 2 g dziennie dało dobre wyniki przy obniżeniu poziomu glukozy we krwi na czczo oraz w walce z insulinoopornością.