Możecie być tym zaskoczeni ale witamina D jest zupełnie inna od większości innych witamin. Właściwie jest to hormon, hormon steroidowy, który jest produkowany z cholesterolu gdy skóra jest wystawiona na promienie słoneczne. Z tego powodu witamina D często jest określana jako witamina "słońca". Jednak często ekspozycja na słońce jest niewystarczające w naszych czasach i aby utrzymać właściwy poziom witaminy D ludzie powinni spożywać więcej żywności która zawiera witaminę D lub suplementy. Jest to bardzo ważne ponieważ witamina D jest absolutnie niezbędna dla dobrego zdrowia.  Podstawowe znaczenie mają dwie formy witaminy D, różniące się budową łańcucha bocznego: ergokalcyferol (witamina D2), naturalnie występujący w organizmach roślinnych/drożdżach, oraz  cholekalcyferol (witamina D3), naturalnie występujący w organizmach zwierzęcych.

Aktywna postać witaminy D3, 1,25-hydrokscholekalcyferol (kalcytriol), to substancja o działaniu hormonalnym. Sprawuje funkcje regulacyjne w wielu narządach i tkankach, w szczególności: zwiększa wchłanianie wapnia i fosforu w przewodzie pokarmowym. pełni funkcje regulacyjne w układzie odpornościowym (immunologicznym) pełni funkcje regulacyjne dla swojej własnej syntezy - tworzy pętlę ujemnego sprzężenia zwrotnego oraz wzmaga przemianę D3 w konkurencyjny metabolit 24,25-hydroksycholekalcyferol. 24,25-hydroksycholekalcyferol działa antyresorpcyjne - hamuje proces demineralizacji kości. Witamina D ma wpływ na metabolizm kości. Witamina D ma korzystny wpływ na system nerwowy i mięśniowy. Ma działanie immunomodulujące i pośrednio przeciwbakteryjne. Aktywuje geny kodujące peptydy przeciwbakteryjne (o cechach naturalnych antybiotyków), regeneruje neurony, zwiększa masę mięśniową i siłę mięśni. Cukrzyca - w przypadku tej choroby, badania na dużą skalę pokazały, że suplementacja witaminy D w dzieciństwie zmniejsza ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 1. Inne badania wykazały, że suplementacja tej witaminy u osób z cukrzycą typu 2 poprawia wydzielenie insuliny i tolerancję glukozy. Ponadto witamina D wspomaga komórki szpiku kostnego spełniające funkcje obronne (wspomaganie leczenia chorób autoimmunologicznych). Przyczynami niedoboru są: małe spożycie w połączeniu z małą ekspozycją na słońce (UVB) i różne zaburzenia, w tym rzadko dziedziczne, takie jak zaburzenia wchłaniania, choroby zakłócające przemianę witaminy D w wątrobie i nerkach w jej aktywne biologicznie metabolity.
Awitaminoza grozi krzywicą u dzieci i młodzieży, rozmiękaniem kości (osteomalacja) i osteoporozą u dorosłych, złamaniami, skrzywieniami i zwyrodnieniami układu kostnego, zniekształceniami sylwetki, złym funkcjonowaniem układu nerwowego i mięśniowego, zapaleniem spojówek, stanami zapalnymi skóry, osłabieniem organizmu i zmniejszeniem odporności, pogorszeniem słuchu, osłabieniem i wypadaniem zębów oraz zwiększeniem się ryzyka chorób autoimmunologicznych, zwłaszcza cukrzycy typu I, choroby Leśniowskiego-Crohna, raka pęcherza moczowego, piersi, jelita grubego, okrężnicy i jajnika. Osoby z chorobą Parkinsona i stwardnieniem rozsianym mają niższe stężenie witaminy D w surowicy.