Na rynku coraz więcej pojawia się produktów "light" produktów odtłuszczonych lub "bez cukru". Zanim jednak po nie sięgniemy, warto dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Według przepisów obowiązujących w naszym kraju produkt może nosić miano produktu o niskiej wartości energetycznej, jeżeli nie zawiera więcej niż 40 kalorii na 100 g w przypadku produktów stałych i nie więcej niż 20 kalorii przy produktach płynnych. Zmniejszona wartość energetyczna oznacza wartość energetyczną zmniejszoną o przynajmniej 30% ze wskazaniem na cechę lub cechy, które sprawiają, że dany środek spożywczy ma zmniejszoną ogólną wartość energetyczną.

Produkt o niskiej zawartości tłuszczu to produkt stały nie zawierający w 100 g więcej niż 3 g tłuszczu, produkt płynny – nie więcej niż 1,5 g tłuszczu. Nazewnictwem rozróżnia się także produkty będące źródłem cukrów. Produkt o niskiej zawartości cukru to produkt nie zawierający więcej niż 5 g cukrów/100 g produktu stałego lub 2,5 g cukrów/100 ml produktu płynnego. Produktem nie zawierającym cukrów możemy nazwać ten, który nie zawiera więcej niż 5 g cukrów/100 g lub 100 ml.

Bardzo istotną rzeczą o której za każdym razem wspominam jest czytanie etykiet. Nie dajmy się oszukać. Produkty typu "light" nie zawsze są niskokaloryczne. Podam przykład: Masło orzechowe Felix dostępne w wersji light, ma faktycznie mniej tłuszczu niż jego zwykła wersja, ale za to jest "napakowane" cukrem. Pomijam już fakt, że zawiera utwardzone tłuszcze roślinne, których lepiej unikać w produktach, a poza tym na rynku jest wiele innych lepszych produktów, ale to tylko przykład. Tak to już jest, że jeśli coś trzeba z produktu zabrać to trzeba to czymś zastąpić. Na półkach sklepowych możemy znaleźć produkty "light", które mają więcej kalorii niż ich tradycyjne odpowiedniki.

W serach żółtych i twarogach najczęściej obniża się zawartość tłuszczu. Pozwala to co prawda zaoszczędzić trochę energii, ale wraz z tłuszczem usuwane są rozpuszczalne w nim witaminy (głównie A i D, niezbędne m.in. dla dobrej kondycji wzroku, skóry i kości). Taki zabieg rzeczywiście zmniejsza wartość odżywczą produktu, a w niektórych wypadkach obniża też wykorzystanie innych składników. Np. wapń, za który tak bardzo cenimy nabiał, jest znacznie gorzej przyswajalny, jeśli nie towarzyszy mu witamina D. Często pozycję brakującego składnika zastępuje woda oraz substancje zagęszczające, które pozwalają ją zatrzymać w gotowym produkcie i nadać mu odpowiedni kształt. Im wyższa zawartość wody, tym mniejsza trwałość żywności, stąd w produktach o obniżonej kaloryczności często pojawiają się konserwanty.  Robiąc zakupy, dokładnie czytaj etykiety. Nie każdy produkt oznaczony jako „light”, „fit” czy „0%” jest naprawdę niskokaloryczny.  Żywność typu "light"  jest najczęściej droższa od tradycyjnych produktów, mimo że jakościowo wcale nie wypada lepiej. Warto jeszcze wiedzieć że  producenci często korzystają z naiwności klientów. Płatki "fitness"mogą polegać na tym, że producent obniża po prostu… porcję zalecaną do dziennego spożycia. Co nie czyni produktu lekkim i zdrowym prawda? To tylko sztuczka marketingowa. Pamiętajcie że produkt tego typu musi mieć co najmniej 30% mniejszą wartość energetyczną niż jego oryginalny odpowiednik. Ponadto Żywność „light” jest poważną pułapką dietetyczną, bo stanowi łatwe rozgrzeszenie dla łasuchów, którzy kierują się błędnym przekonaniem, że dzięki obniżonej kaloryczności mogą sobie pozwolić na więcej niż przy tradycyjnych posiłkach. Zasada nr jeden: Czytajcie etykiety- ZAWSZE!