Japońska herbata jest również źródłem kofeiny. Zawartość tej pobudzającej substancji w wysuszonych liściach jest nawet dwa razy większa niż w suchych nasionach kawy. Analizując jednak jej ilość w gotowym już napitku, jest 2, a nawet 3 razy mniejsza niż w czarnym napoju. Co więcej, zielona herbata zawiera również pochodne ksantyny, czyli roślinnego alkaloidu, którego pochodną jest wcześniej wymieniona kofeina.

Oprócz zastosowania jako napój służący do picia dla smaku, nie sposób nie zwrócić uwagi na liczne oddziaływania zielonej herbaty na organizm. Jej spożywanie jest bardzo korzystne i wiąże się z działaniem: stymulującym; przeciwzapalnym; antyoksydacyjnym; przeciwmiażdżycowym; przeciwnowotworowym; przeciwstarzeniowym i antyneurodegeneracyjnym.

Herbata japońska wykorzystywana jest w lecznictwie. Ze względu na bardzo pobudzający skład oraz liczne właściwości redukcyjne zawartych w niej substancji, wykorzystywana jest w przypadku problemów z otyłością. Badania dowodzą, że spożycie ekstraktu z zielonej herbaty zwiększa przeciętny poziom spalania tkanki tłuszczowej o przeszło 17%. Co więcej, poprawia również wrażliwość na insulinę oraz zwiększa tolerancję glukozy wśród młodszych osób.

Oprócz działania redukcyjnego, zielona herbata może być z powodzeniem stosowana w przypadku, takich przypadłości jak: biegunki; próchnica; napięcie nerwowe; złe samopoczucie; zaburzenia trawienne; problemy krążeniowe; choroby układu nerwowego; nadmierny poziom cholesterolu; profilaktyka przed nowotworami.

Sekretem skuteczności zielonej herbaty jest jej odpowiednie przyrządzenie. Na szklankę wody winno stosować się około 1 łyżeczki produktu. Temperatura parzenia wiąże się z rodzajem zielonej herbaty, ale najczęściej waha się ona między 80 a 90°C. Czas zaparzania wywaru powinien wynosić od 2 do maksymalnie 4 minut. Niektóre, wysokiej jakości liście mogą być zaparzane dwu-, a nawet trzykrotnie.