Erytrytol w naturze występuje w pyłkach kwiatów, owocach (gruszkach, melonach, winogronach), grzybach kapeluszowych, owocach morza, fermentowanych napojach, takich jak wino, a także w porostach i algach morskich. Słodzik ten najczęściej jest syntezowany przez drożdże Yarrowia lipolytica Wratislavia z gliceryny odpadowej. Drożdże te występują w glebie i niektórych produktach spożywczych, m.in. olejach roślinnych, margarynie, majonezie i serach z przerostem pleśniowym. Z kolei gliceryna odpadowa powstaje m.in. przy wytwarzaniu biopaliw. Dawniej erytrytol był pozyskiwany z glukozy lub hydrolizatów skrobiowych dzięki innym gatunkom drożdży, m.in. Candida magnoliae czy Torula. Jednak cena gliceryny jest dużo niższa niż cena glukozy, dlatego pozyskiwanie erytrytolu z tej pierwszej stało się bardziej opłacalne.
Erytrytol wygląda jak cukier spożywczy, jednak jest trochę mniej słodszy od niego. Ma on słodycz równą 60-70 proc. słodyczy cukru stołowego (sacharozy), co oznacza, że dla uzyskania słodkości powodowanej przez 5 g cukru trzeba spożyć około 6,5-7 g erytrytolu. Dodatkowo słodzik ten wywołuje przyjemne uczucie chłodu w ustach. Poza tym, w odróżnieniu od pozostałych tego typu substancji, nie pozostawia obcych posmaków. Z tego powodu bardzo często łączy się go z innymi słodzikami (np. z aspartamem), aby zamaskować ich niepożądany smak i poprawić słodkość.
Erytrytol, w przeciwieństwie do cukru i innych słodzików, nie jest metabolizowany przez ludzki organizm, lecz jest z niego wydalany w niezmienionej formie wraz z moczem. Wszystko dlatego, że nie zawiera enzymów odpowiedzialnych za jego rozpad w organizmie. Dzięki temu praktycznie nie powoduje wzdęć i efektu przeczyszczającego. Inne słodziki, takie jak sorbitol, ksylitol, maltitol, zostają rozłożone w organizmie, a następnie sfermentowane w jelitach, dlatego spożywane w większych ilościach mogą wywołać biegunkę.
Erytrytol nie wpływa na poziom glukozy i insuliny we krwi, ponieważ jego indeks glikemiczny wynosi zero. W związku osoby chore na cukrzycę mogą po niego sięgać bez obaw o swoje zdrowie. Pełni także funkcję antyoksydacyjną, dzięki czemu łączy się z wolnymi rodnikami i chroni w ten sposób organizm przed ich szkodliwym działaniem.
Erytrytol ma niską wartość energetyczną, dlatego innym efektem jego spożywania jest spadek masy ciała. 1 g tego słodziku dostarcza niewiele, bo 0,2-0,4 kcal (z tego powodu wielu producentów na opakowaniach pisze, że jest to słodzik bezkaloryczny). Dla porównania - 1 g cukru stołowego dostarcza 4 kcal. Tym samym erytrytol jest najmniej kaloryczną substancją słodzącą.
Jak wynika z badań, erytrytol nie jest szkodliwy, nawet spożywany w bardzo dużych ilościach. Dla porównania, jeśli użyjecie ksylitol w dużych ilościach za jednym razem to macie posiedzenie ...tam gdzie król piechotą chodzi ;)
W związku z tym, że erytrytol jest niemalże tak samo słodki jak cukier stołowy, z powodzeniem może być dodawany do kawy, herbaty czy domowych wypieków. Może być stosowany jako dodatek m.in. do lodów, dżemów, galaretek, marmolad i owoców kandyzowanych, różnego rodzaju wyrobów cukierniczych, gum do żucia, a także musztard, sosów, czy suplementów diety.
Erytrytol pełni nie tylko funkcję słodzącą. Może być stosowany także jako m.in. wzmacniacz aromatu, substancja zapobiegająca zmianom smaku, konsystencji i barwy produktu, a także przy zagęszczeniu produktu.
Co ciekawe, erytrytol może znaleźć zastosowanie także w kosmetyce, m.in. jako zamiennik gliceryny (aby ochronić kosmetyki przed zepsuciem). Z kolei w przemyśle chemicznym stosowane są głównie pochodne w celu produkcji tworzyw sztucznych, m.in. żywic epoksydowych będących składnikami farb.
Komentarze
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.